Voor wie één of meer dagen in Drenthe wil doorbrengen en ook nog van natuur en rust houdt is het Nationale Park Dwingelderveld een besliste aanrader.

Het Dwingelderveld is één van de 20 Nederlandse nationale parken. Of het nu lente, zomer, herfst of winter is, het landschap laat zich steeds van de allermooiste kant zien. Een verademing. Pak je mountainbike of een gewone huis- tuin- en keukenfiets en onderga het. In het gebied ligt circa 40 km fietspad (schelpen, beton en asfalt).

Dwingelderveld

Met bijna 4.000 ha aan natte heide en vochtige bodem is het in Zuidwest Drenthe gelegen Nationale Park één van de grootste aaneengesloten heidegebieden van West Europa. De laatste jaren is hier veel werk verricht om de natuur te verbeteren en verdroging van het landschap tegen te gaan. Hierdoor is het gebied groter, natter en stiller (o.a. door het aanleggen van geluidswallen langs de A28) geworden. Ook is het toegankelijker gemaakt voor wandelaars, fietsers en anderen. Er komen zo’n 300 vogelsoorten voor, waarvan er circa 100 in het gebied broeden. De rust wordt nog eens gesymboliseerd door de radiotelescoop die hier rond de jaren vijftig van de vorige eeuw is geplaatst.

Op pad

Het best is om te starten bij het bezoekerscentrum in Ruinen of het oriëntatiecentrum in Spier (zie kaartje). Daar is een gratis fietsroute beschikbaar en verder kan men zich in de centra goed oriënteren over het gebied. Wij beginnen ons tripje in Ruinen. In het bezoekerscentrum valt ons meteen een bijzondere houten fiets op. Het blijkt een zogenaamde boswachtersfiets te zijn die dagelijks door de vrijwillige boswachters wordt gebruikt. De fietsen zijn ook te huur en je krijgt dan zelfs een picknicksetje mee. Alles kan in de mand!

Na bekend te hebben gemaakt wie we zijn en voor een Belgisch wielertijdschrift artikelen schrijven, mag de fiets (gratis) wel een poosje gebruikt worden. Even oefenen en het lukt wel. Goed opletten dat je niet kort kunt draaien. Wanneer je dat onder de knie hebt hoef je alleen maar te trappen. Het is niet de eerste keer dat we deze heide optrekken, dus kijken we meer hoe het herfstlicht valt en of er enkele goede sfeerfoto’s gemaakt kunnen worden. Het is boeiend om van de vergezichten te genieten en de rust over je heen te laten komen. Kijken en turen naar de horizon waar je ineens een herder ziet met zijn schapen. Op de heide zijn twee herders actief met elk een kudde van ongeveer 250 Drentse heideschapen. Ineens schiet je dan een schoolversje te binnen dat we lang geleden leerden: Op de grote stille heide/ loopt een herder eenzaam rond/ terwijl zijn witgewolde kudde/ trouw bewaakt wordt door zijn hond enzovoorts. Het klinkt misschien wat nostalgisch maar het lijkt of ooit het versje hier geschreven is. We zullen niet al te lyrisch worden. Ga er zelf eens luisteren naar de stilte.

Tekst en beeld: Teus Korporaal